بررسی موانع و چالش های توسعۀ شنا در ایران

رشتۀ شنا با برخورداری از 108 مدال المپیک در شاخه­ های مختلف، از ورزش­ های پُرمدال محسوب شده و نقش تعیین­ کننده ­ای در جایگاه هر کشور در جدول رویدادهای بین­المللی داشته و فرد و کشور متبوعش را از مزایای آن بهره­ مند می­ سازد. از سوی دیگر، عدم کسب هرگونه مدال از سوی کشورمان در رویدادهای بزرگ شنا، گویای جایگاه ناموفق کشور در این رشته است؛ لذا محققان بر آن شدند تا به بررسی بررسی موانع و چالش­ های توسعۀ شنا در ایران بپردازند. روش مورد استفاده در این پژوهش، روش میدانی و پیمایشی است که محققان با استفاده از پرسشنامۀ محقق ساخته با روایی تأیید شده و آلفای کرونباخ 89/0، به گردآوری اطلاعات پرداختند. نمونه آماری شامل 15 نفر از ورزشکاران ملی پوش دانشگاهی شنا و نیز 20 نفر از مربیان این رشته با گواهی مربیگری حداقل درجۀ 2 و بیش از 3 سال تجربۀ مداوم مربیگری است. از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون t یک نمونه­ ای و فریدمن) در سطح معناداری 05/0 استفاده گردید. نتایج نشان داده شد که در هر دو گروه، عدم وجود برنامه ­ریزی بلندمدت (با میانگین رتبه ­ای 30/10 برای مربیان و 83/10 برای ورزشکاران) و عدم حمایت رسانه ­ها (میانگین رتبه ­ای 75/9 برای مربیان و 90/9 برای ورزشکاران) به ترتیب مهم­ترین موانع در توسعۀ شنا می ­باشند. با توجه به نقش هر یک از عوامل فوق در گسترش رشتۀ شنا، رویکردی اساسی در ایجاد برنامه­ ریزی بلندمدت و تغییر جهت رسانه ­های گروهی در جهت حمایت از این رشته توصیه می­ گردد؛ چرا که بیشتر چالش­ های دیگر، معلول چالش­ های مذکور می ­باشد.